Duits bedrijf moet Belastingdienst 261.131,64 euro betalen voor omzeilen importheffing zonnepanelen

Het Duitse bedrijf had zijn Nederlandse vertegenwoordiger bezwaar laten aantekenen tegen de naheffing, maar dat is volgens de rechter juridisch niet toegestaan.

4 aanslagen
In november 2015 stuurde de Belastingdienst het Duitse bedrijf 4 aanslagen van respectievelijk 67.190,97 euro, 66.146,08 euro, 61.921,09 euro en 65.873,50 euro voor antidumpingrechten en compenserende rechten.

In totaal gaat het daarmee om een naheffing voor het omzeilen van importheffingen voor zonnepanelen ter waarde van 261.131,64 euro.

Niet-ontvankelijk
De Nederlandse vertegenwoordiger van het Duitse bedrijf heeft bij de Belastingdienst tegen deze aanslagen bezwaar gemaakt, waarna de Belastingdienst deze niet-ontvankelijk heeft verklaard. Dat bezwaar had het Duitse bedrijf namelijk zelf moeten maken.

De rechtbank heeft het Nederlandse bedrijf in juli 2019 in een rechtszaak in het ongelijk gesteld en geconcludeerd dat de Belastingdienst terecht stelt dat het Nederlandse bedrijf niet-ontvankelijk is.

Taiwan
De Nederlandse vertegenwoordiging heeft namens het Duitse bedrijf in 2014 4 keer aangifte gedaan voor de import van containers met zonnepanelen uit Taiwan. De zonnepanelen zijn volgens de Douane niet afkomstig uit Taiwan, maar uit China. Om die reden zijn door de Belastingdienst de aanslagen voor antidumpingrechten en compenserende rechten opgelegd.

De aangifte van het in het vrije verkeer brengen van de zonnepanelen werd door het in Nederland gevestigde bedrijf verzorgd als directe vertegenwoordiging van het bedrijf uit Duitsland dat om die reden de naheffingen heeft ontvangen.

Wie moet bezwaar maken?
Het hoger beroep dat aangespannen werd door het Nederlandse bedrijf naar aanleiding van de eerdere gerechtelijke uitspraak draaide om de vraag of het Nederlandse bedrijf bezwaar had mogen aantekenen tegen de naheffingen.

De rechtbank stelt dat eenieder, dus ook het Nederlandse bedrijf, ervoor kan kiezen de douaneschuld van een ander te betalen. Het Nederlandse bedrijf heeft namelijk eerder aangegeven garant te willen staan voor de betaling van de aanslagen. Dat is volgens de rechter echter geen reden om het Nederlandse bedrijf bezwaar en beroep te laten aantekenen tegen de aanslag. Dat beroep had het Duitse bedrijf zelf kenbaar moeten maken bij de Belastingdienst.