ACM onderzoekt acties tegen energiebedrijven die te weinig betalen voor stroom zonnepanelen

Dat antwoordt minister Rob Jetten voor Klimaat en Energie naar aanleiding van Kamervragen van Raoul Boucke van D66 over het onderzoek van de Consumentenbond die stelt dat consumenten te weinig geld krijgen voor overtollige zonne-energie die zij terugleveren.

Klein deel
Minister Jetten herhaalt in zijn antwoorden dat de bevoegdheid om te bepalen of een vergoeding redelijk is – de energiebedrijven hebben de wettelijke verplichting een redelijke vergoeding te betalen – bij de Autoriteit Consument & Markt ligt. ‘De ACM heeft mij aangegeven op basis van het onderzoek van de Consumentenbond en bij ACM ConsuWijzer ontvangen signalen te kijken of, en zo ja, welke acties op dit moment nodig zijn.’

‘Momenteel geldt deze bepaling voor slechts een klein deel van de door zonnepanelen opgewekte elektriciteit’, duidt Jetten. ‘De meeste kleinverbruikers met zonnepanelen voeden minder elektriciteit in op het stroomnet dan zij van dat stroomnet afnemen. Wanneer bij een kleinverbruiker alle invoeding tegen zijn afname in een bepaald jaar mag worden gesaldeerd, dan is deze bepaling voor diegene niet relevant. Bij kleinverbruikers die meer elektriciteit op het net invoeden dan zij afnemen, geldt deze redelijke vergoeding alleen voor het meerdere. Met de afbouw van de salderingsregeling wordt de redelijke vergoeding voor alle kleinverbruikers met zonnepanelen die op het net invoeden relevant.’

Afbouw salderingsregeling
Gedurende de afbouw van de salderingsregeling – die in 2025 start – wordt het aandeel op het stroomnet ingevoede elektriciteit dat niet langer voor saldering in aanmerking komt namelijk steeds groter. Jetten: ‘Hierdoor zal de leverancier aan zijn klanten vaker een redelijke vergoeding betalen voor ingevoede elektriciteit. In het wetsvoorstel “Wijziging van de Elektriciteitswet 1998 en de Wet belastingen op milieugrondslag ter uitvoering van de afbouw van de salderingsregeling voor kleinverbruikers” wordt met het oog op consumentenbescherming daarom een grondslag opgenomen waardoor het mogelijk wordt bij of krachtens algemene maatregel van bestuur regels te stellen over de hoogte of de berekening van de redelijke vergoeding. Hierdoor wordt het mogelijk om een ondergrens in lagere regelgeving op te nemen.

Onderhandelingspositie zwak
‘De onderhandelingspositie van kleinverbruikers is immers relatief zwak tegenover grote bedrijven, terwijl een redelijke vergoeding belangrijk is voor de rentabiliteit van hun investering in zonnepanelen’, vervolgt Jetten.

Toenmalig minister Wiebes meldde in maart 2020 om die reden het voornemen te hebben om het wettelijk minimum voor de redelijke vergoeding vast te stellen op 80 procent van het leveringstarief dat de kleinverbruiker heeft afgesproken met de energieleverancier. Jetten hierover: ‘Naar mijn mening zorgt een minimumvergoeding van 80 procent van het leveringstarief (exclusief belastingen en heffingen) voor een goede balans tussen marktwerking en de belangen van de energieleveranciers enerzijds en consumentenbescherming en de belangen van zonnepanelenbezitters anderzijds.’

Geleidelijk meer marktwerking
Op termijn is het volgens Jetten wenselijk dat meer marktwerking ontstaat en dat een kleinverbruiker zelf kan bepalen aan wie en tegen welke prijs diegene de zelf geproduceerde en ingevoede elektriciteit wil verkopen. ‘Vaststelling van het minimumtarief bij algemene maatregel van bestuur biedt de mogelijkheid om geleidelijk meer marktwerking in de tarieven voor ingevoede elektriciteit te introduceren. Daardoor krijgen de energieleveranciers de gelegenheid om concurrentiemodellen te ontwikkelen voor invoeding zonder dat dat voor grote schokeffecten zorgt in de consumententarieven en de businessmodellen voor investeringen in zonnepanelen.’